Μπιζάνι — Στο Μπιζάνι στην κορφή ο τσολιάς μας πολεμεί μεσ? του Μπιζανιού τη ράχη πάει το αίμα μου αυλάκι. — Ο τσολιάς μας φώναζε κι όλος ο κόσμος τρόμαζε: Πού είσαι μωρέ Εσάτ-Πασά πο? ?χουν τα πόδια σου φτερά; Μεσ? το Κάστρο πώς κοιμάσαι και τους Έλληνες φοβάσαι! |