|
Η Λευτεριά στα Γιάννενα
Τη μέρα την τρισένδοξη, τούτη την άγια μέρα
η γαλανόλευκη η γλυκειά υψώθη στον αέρα.
Σαν σήμερα τ' απόρθητο, το τρομερό Μπιζάνι
χάνεται, λιώνει, σβήνεται, τη δύναμή του χάνει.
Σήμερα θα χορέψουμε, πέσαν τα Γιάννενά μας
να! η πανώρια η Λευτεριά, διαβαίνει στα στενά μας.
Πάει η Τουρκιά, εχάθηκε, τρέχει κυνηγημένη
όλα πια τώρα τέλειωσαν, είναι η ηττημένη.
Σήμερα έχουμε γιορτή, θερμή στα Γιάννενά μας
έφυγε η πλάκα της σκλαβιάς, ψηλά απ' την καρδιά μας.
Σήμερα θα τιμήσουμε αυτούς οπού χαθήκαν
για την πανώρια τη θεά, μέσα στη γη χωθήκαν.
Γι' αυτό ελάτε σήμερα να πάμε στο Μπιζάνι
στο στρατηγείο το τρανό, στου Μπιζανιού το χάνι.
Ας ανεβούμε στην κορφή, στη ματωμένη ράχη
εκεί κοιμούνται οι ήρωες που πέσανε στη μάχη.
Με λίγα άνθη του αγρού ας ράνουμε το χώμα
γιατί για μας κοιμήθηκαν σ' αυτό εδώ το στρώμα.
Ν' ανάψουμε και δυο κεριά και τούτα δω να πούμε:
?Τα Γιάννενα παρθήκανε. Θα σας ευγνωμονούμε!?
|
